چرا اپل باید تولید «مک» را متوقف کند؟

اپل از «افراد» تشکیل شده است و آنطور که به نظر می‌رسد، رهبرانش وقت بسیار زیادی برای تفکر دارند(جاناتان). او اکنون خود را از کار های مدیریتی روزمره کنار کشیده تا بتواند به خلق محصولاتی دیگر بیاندیشد. با این حال، مشخصا باز هم ذهن او درگیر تولیدات قبلی بوده و باید به راه آینده اپل نیز توجه ویژه ای داشته باشد.

همین مسئله می‌تواند یک علت خوب باشد که چرا باید اپل، تولید «مک» را متوقف سازد.

شاید تصور کنید که چنین اقدامی نابخردانه است، شاید باور داشته باشید که با این کار، اپل تیشه به ریشه‌ی امپراطوری خود خواهد زد. اما گاهی کنار گذاشتن یک موفقیت، می تواند راهگشای موفقیت های بزرگ تر گردد. 

چندی پیش کنفرانس توسعه دهندگان جهانی اپل موسوم به WWDC برگزار شد؛ کنفراسی که در واقع می توان گفت هیچ هیجانی در آن قابل حس شدن نبود. ارائه دهندگان بر روی صحنه می آمدند و در خصوص پلتفرم های جدید و همچنین قابلیت های تازه آنها سخن سر می دادند. همه چیز با مک شروع شد، سپس نوبت به iOS رسید و در نهایت نیز در مورد اپل واچ صحبت شد.

اما همه چیز در این نقطه به پایان نرسید. پس از آن، نطق اصلی به سراغ معرفی غیرمتعارف سرویس موسیقی اپل رفت.

تجربه، همواره مهم بوده است. تجربه به ما می گوید که در دنیای تکنولوژی، شرکت هایی که تمرکز خود را بر نهایتا دو مورد قرار داده اند، توانسته اند موفقیت های بیشتری را از آن خود نمایند. چنین تمرکزی نهایتا می تواند بر روی سه مورد قرار گیرد و اگر تعداد موارد بیشتر گردد، آن شرکت راه خود را گم خواهد کرد.

به گوگل نگاهی داشته باشید؛ این شرکت در امر جستجو عالیست، اندروید را دارد و در نهایت نیز سرویس تبلیغات بر مبنای پلتفرم ها را پیش می راند که هر سه به خوبی جلو می روند. از طرف دیگر شرکت یاد شده دارای پروژه های فراوان دیگری نیز هست که گاهی یک کاربر عادی را نیز به خنده وا می دارند و گاهی نیز صرفا کورسویی از امید هستند در افقی دوردست. حال نگاهی به آمازون داشته باشید؛ شرکتی که سرویس های وب را ارائه می دهد و یک فروشگاه تقریبا موفق نیز دارد. اما زمانی که در عرصه ای دیگر مانند اسمارت فون ها ورود می کند، می توان گفت با شکست وخیمی همچون فایر فون مواجه می گردد. این مثال ها می توانند ادامه داشته باشند؛ مایکروسافت، سامسونگ و… همه جزء شرکت های موفق هستند و مهم هم نیست که هر کدام چقدر منابع انسانی و تحقیقاتی دارند، حقیقت این است که هر شرکت می تواند در نهایتا 3 زمینه برترین باشد.

اکنون بیایید نگاهی داشته باشیم به اولین مصاحبه ی «تیم کوک» با مجله ی بلومبرگ بیزنس پس از رسیدنش به عنوان «مدیریت کل کمپانی اپل». وی به مجله ی مذکور گفت: «هسته و DNA اپل به شکل دیوانه واری طراحی گشته تا همواره فقط و فقط بهترین محصولات را تولید کند. اپل نمی خواهد محصولات فراوان بسازد، نمی خواهد محصولاتی خوب بسازد، بلکه همیشه باید بهترین در جهان را بسازد.»

برای تحقق بخشیدن به چنین وعده ای، اپل می خواهد چندین نوع از کامپیوترهای شخصی، اسمارت فون، تبلت، ابزارهای پوشیدنی به همراه (بر اساس شایعات از سوی تحلیلگران و توسه دهندگان) یک اپل تی وی که یک اپ استور اختصاصی برای خود داشته باشد را علاوه بر یک «خودرو» بسازد.

علاوه بر تمام محصولات فوق، فراموش نفرمایید که ما اکنون در جهانی زندگی می کنیم که محصولات و گجت های الکتریکی مان، باید به هم متصل باشند. در نتیجه اپل مجبور است بر تمام ضعف های خود در سرویس های ابری پیشی گرفته و آن را به شکل مطلوبی بهبود ببخشد. از سوی دیگر سرویس نقشه ها نیز که دیگر نیازی به تعریف ندارند و هنوز هم به جز در ایالات متحده، چند سالی از گوگل مپز عقب تر هستند. برخی از بررسی های بسیار اولیه که در خصوص اپل موزیک انجام شده اند نیز خبر می دهند که با یک پلتفرم کاملا بدون باگ رو به رو نیستیم.

آی مک هایی 5K که بیش از هر کامپیوتر دیگری در نمایشگر خود دارای پیکسل هستند، مشخصا عالی اند و کیفیت تصویرشان نیز شگفت زده تان می کند اما با ساختن چنین محصولی، اپل در پی ثابت کردن چیست؟ که توانسته تاج نوعی از تکنولوژی را بر سر بگذارد که عمرش در انتهای قرن گذشته به پایان رسیده؟

مشخصا البته این شرکت سود بسیار خوبی از تولید مک را به جیب می زند و جالب اینکه آمار مربوط به حاشیه سود این محصولات را نیز اعلام نمی کند. در سال 2013 تحلیلگری به نام Horace Dediu گفته بود که اپل در بازار کامپیوترهای شخصی، بیش از مجموع سود کلی 5 سازنده برتر سخت افزاری این صنعت سود دارد.

سود بالاست اما بیایید نگاهی عمیق تر داشته باشیم؛ در دوره مالی منتهی به  اول ژانویه سال 2015، اتفاق خنده داری در اپل افتاد. این شرکت توانست بالاترین میزان درآمد را از «مک» در طول تاریخ کسب کند در حالی که «مک»، کوچک ترین بخش درآمدساز اپل نام گرفت.

این شرکت قادر شد تا به درآمدی 6.9 میلیارد دلاری از این بخش دست پیدا کند که صرفا 9 درصد از درآمدهای کل سه ماهه پایانی سال 2014 را تشکیل می داد. شاید چنین گفته ای برای دیگر کمپانی ها صادق نباشد اما می توان گفت: «اپل به چنین درآمدی نیاز ندارد.»

آنچه اپل اکنون بیش از هر زمان دیگری محتاجش است، «تمرکز» نام دارد. در حال حاضر این شرکت را می توان به یک «مادر» تشبیه کرد که دارای فرزندی بسیار موفق به نام آیفون است، از آن طرف فرزند دیگرش به نام آیپد، کاملا نارس بوده و کوچک ترین عضو خانواده به نام «ساعت» نیز همچنان در دوران رشد بوده و از سرنوشتی نا معلوم برخوردار است.

در چنین موقعیتی باز هم می بینیم که اپل نیروی کار خود را متمرکز می کند تا یک شاهکار مهندسی به نام مک پرو را بسازند که در برابر سایر محصولات این شرکت، حجم تولید خنده داری دارد.

فرض کنید اپل بیاید و مهندسین، طراحان و مدیران سازنده ی مک را به سوی تمرکز بر سایر محصولات این شرکت هدایت نماید. در این صورت سایر بخش ها تا چه حد می توانند در رقابت جلو افتند؟ توسعه دهندگان را نیز فراموش نکنید، آنها نیز به جای توسعه مک می توانند به اقدامات با ارزشی بپردازند که بخشی از آینده را تشکیل دهد. شرکت های تکنولوژیک، هر چقدر هم که بزرگ باشند بالاخره محدودیت هایی داشته و می توانند فقط در چند زمینه بهترین باشند.

باید دید در آینده اپل می خواهد چه سرنوشتی داشته باشد. تولیدات خود را محدود تر کرده و بهترین ها را بسازد یا راه فعلی را به پیش برد. در مورد شرکتی استثنایی صحبت می کنیم که در یک چهار راه ایستاده. آیا یک کمپانی تکنولوژیک است یا صرفا می تواند تجربه ای عالی را برای کاربران به ارمغان آورد؟ آیا کامپیوتر می سازد یا می خواهد صرفا برخی کالاهای مصرفی را به تولید برساند؟

در جهانی که اکنون بر پایه ی اجتماع دیجیتالی ابری می چرخد، چرا اپل همچنان باید تمام تلاش خود را به کار گیرد تا کامپیوترهای شخصی تولید کند؟ کامپیوترهایی که برای نسل و قرن قبلی بوده اند. بهتر نیست این شرکت تمام تمرکز خود را بر نوآوری هایش در آینده متمرکز نماید؟